ziek-zijn is iets ergs,
maar ziek-zijn en niet beter worden is veel erger.
Hopeloze gedachten,niet weten hoe het verder zal gaan,
steeds moet ik eraan denken
en dan valt me weer een traan.
Elke dag denk ik aan het verleden,
hoeveel dingen we met elkaar deden.
Het doet zo'n pijn,pijn aan mijn hart,
wat te doen ,het lijkt allemaal zo zwart.
We willen je niet kwijt,het doet me allemaal zo'n spijt.
Je moet nog zoveel zien,
je moet nog opa worden bovendien.
Je was zo tevreden met je leven,
maar daar is niet veel meer van overgebleven.